TBV Ahmet Ermiş Diyaliz Merkezi hemşireleri Ş.Kürşad Öz, Birgül Küçükaksoy ve Birgül Palabıyık tarafından Başhemşire Yüksel Septar ve Kavram MYO öğretim üyesi Ümit Ertem’in danışmanlığında iki yıllık bir süreyi kapsayan ˝Hemodiyalizde Uygulanan Farklı İğne Giriş Tekniklerinin Etkinliğinin İncelenmesi˝ adlı bir çalışma, Kasım ayında Antalya’da düzenlenen 22.Ulusal Böbrek Hastalıkları, Diyaliz ve Transplantasyon Hemşireliği Kongresi’nde, bilimsel komitenin değerlendirmesi sonucunda “En İyi Sözlü Bildiri” kategorisinde ikincilik ödülü aldı.

34 hemodiyaliz hastası üzerinde yapılan araştırmada, benzer özellikler taşıyan iki eşit gruptaki hastalardan bir gruba “single needle” (SN) diyaliz tedavisi uygulanırken, diğer gruba “double needle” (DN) diyaliz tedavisi uygulandı. Laboratuvar değerlerinin ortalamalarını alarak diyaliz etkinliği açısından karşılaştırma yapıldıktan sonra elde edilen verilere göre, SN diyaliz tedavisinin DN diyaliz tedavisi kadar etkin bir diyaliz yöntemi olduğu ve özellikle damar yolu problemi olan hastalar için etkin bir yöntem olduğu görüldü.

Ödül kazanan arkadaşlarımızı kutluyor ve başarılarının devamını diliyoruz.

HEMODİYALİZDE UYGULANAN FARKLI İĞNE GİRİŞ TEKNİKLERİNİN ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ

ŞEVKET KÜRŞAD ÖZ*, BİRGÜL KÜÇÜKAKSOY*, BİRGÜL PALABIYIK*,  IŞIL ÖZ*,

 ÜMİT ERTEM**, YÜKSEL SEPTAR* 

*TÜRK BÖBREK VAKFI AHMET ERMİŞ DİYALİZ MERKEZİ

**KAVRAM MESLEK YÜKSEK OKULU

Giriş: Single-Needle (SN) birçok Avrupa ülkesinde başarıyla uygulanan bir diyaliz tedavi yöntemi olup, damar sorunu yaşanan hastalarda tavsiye edilen bir uygulamadır. Hemodiyaliz cihazında çift pompa bulunur, damar girişinde tek iğne veya tek lümenli kateter kullanılır.

Amaç: Bu çalışma SN ve Double-Needle (DN ) diyaliz tedavi yöntemi uygulanan hastaların laboratuvar bulguları ve diyaliz etkinliklerine göre farklılıklarının olup olmadığını saptamak amacıyla planlanmış ve uygulanmıştır.

Yöntem: Bu çalışma Türk Böbrek Vakfı Ahmet Ermiş Diyaliz Merkezi’ nde 2010-2012 yılları arasında SN diyaliz tedavi yöntemi uygulanan 17 hasta ve DN diyaliz tedavi yöntemi uygulanan 17 hasta (N=34) üzerinde geriye dönük olarak uygulanmıştır. SN ve DN yöntemi uygulanan her iki grubun yaş (Ort=65) , cinsiyet (13 kadın, 4 erkek), diyaliz süresi (4 saat), diyaliz sıklığı (haftada 3),  interdiyalitik sıvı alımı, diyalizer klirensi ve diyaliz solüsyonları özellikleri aynı olup, her iki grupta 8’er hastanın tanısı Diyabetik Nefropati’dir. Çalışmada her iki grubun son 6 aylık laboratuvar bulguları ortalamaları ve diyaliz etkinlikleri açısından farklılıklarının olup olmadığı incelenmiştir. Araştırmanın istatistikleri SPSS 15.0 paket program kullanılarak yapılmış, istatistiksel yöntem olarak t Testi uygulanmıştır.

Bulgular: Araştırmaya alınan 34 hastanın laboratuvar bulguları ortalamaları;SN diyaliz tedavi yönteminde BUN DÖ=76.2 mg/dL ve DS=24 mg/dL, Kreatinin DÖ=8.6 mg/dL, DS=3.3 mg/dL, K DÖ=5.2 mmol/L, DS=3.3 mmol/L, Hb=10.2 g/dL, Alb=3.7 g/dL, P=6.5 mg/dL, Kt/V=1.43 olarak; DN diyaliz tedavi yönteminde BUN DÖ=60 mg/dL ve DS=16.2 mg/dL, Kreatinin DÖ=7.1 mg/dL, DS=2.5 mg/dL, K DÖ=5.1 mmol/L, DS=3.3 mmol/L, Hb=11.4 g/dL, Alb=4.0 g/dL, P=5.2 mg/dL, Kt/V=1.58 olarak saptanmıştır. Her iki grupta da laboratuvar bulguları açısından istatiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüştür  (p<0,05).

Sonuç: Bu araştırma 2010-2012 yılları arasında SN ve DN diyaliz tedavi yöntemi uygulanan diyaliz hastalarının son 6 aylık laboratuvar bulguları ortalamaları alınarak yapılmıştır. Sonuç olarak; SN diyaliz tedavisinin uygun hastaya, doğru olarak uygulandığı takdirde DN diyaliz tedavisi kadar etkili bir tedavi yöntemi olduğu saptanmıştır.